ΕΡΓΑΣΙΑ Ν.ΓΛΩΣΣΑ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ,τμήμα Γ5 & Γ6
Η παρακάτω εργασία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας Γ΄ Γυμνασίου.
Αφορμή αποτέλεσε η άσκηση 3 στη σελ. 26 του βιβλίου του μαθητή που βρίσκεται στην υποενότητα Ε. Δραστηριότητες παραγωγής λόγου:
Άσκηση: Παίξτε στην τάξη σας δύο παιχνίδια ρόλων.
Στο πρώτο: Ένας μαθητής να υποδυθεί τον πλούσιο ξένο που θέλει να αγοράσει μια ιδιοκτησία στον τόπο σας. Ένας άλλος το μεσίτη που συζητά με τον ξένο. Ο ξένος τού εκδηλώνει την επιθυμία του και αυτός προσπαθεί να την ενισχύσει.
Στο δεύτερο: Ο ίδιος μεσίτης βρίσκει έναν υποψήφιο πωλητή και προσπαθεί να τον πείσει να πουλήσει την ιδιοκτησία του στον ξένο. Ένας τρίτος μαθητής να υποδυθεί τον υποψήφιο πωλητή που συνομιλεί με το μεσίτη, αλλά έχει επιφυλάξεις να πουλήσει την ιδιοκτησία του σε ξένο.
Τα παιδιά ενημερώθηκαν για τη δραστηριότητα, τονίστηκε από την υπεύθυνη καθηγήτρια ότι πρόκειται για παιχνίδι ρόλων και άρα πρέπει να επιλεγούν διάλογοι ανάλογα με το ρόλο του καθενός αλλά και να παρουσιαστούν εμπλουτισμένοι με τα ανάλογα στοιχεία που πλαισιώνουν τον προφορικό λόγο ( επιτονισμό φωνής, κίνηση σώματος, εκφράσεις προσώπου). Δύο ομάδες μαθητών από το κάθε τμήμα (14 συνολικά) προθυμοποιήθηκαν να οργανώσουν αυτή τη σύντομη δραματοποίηση χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους και αυτενεργώντας σε όλα τα στάδια της συνεργασίας τους.
Η κάθε ομάδα έδωσε άλλα χαρακτηριστικά στους πρωταγωνιστές αναδεικνύοντας με το δικό της τρόπο στοιχεία της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας των Ελλήνων τόσο στις εμπορικές τους συναλλαγές όσο και στη στάση τους απέναντι στους ξένους.
Η αγωγή των παιδιών στην αρχαία Αθήνα ήταν σχεδόν ίδια σε σχέση με τα παιδιά στην υπόλοιπη Ελλάδα, με εξαίρεση την Σπάρτη. Στην Αθήνα τα παιδιά διδάσκονται και συμβουλεύονται με φροντίδα και αγάπη.
Αρχικά η παραμάνα, η μητέρα, ο παιδαγωγός ακόμα και ο πατέρας φρόντιζαν τα παιδιά τους να έχουν σωστή αγωγή. Τους μάθαιναν το καλό, το κακό και να ξεχωρίζουν το δίκαιο και το άδικο.
Έπειτα, όταν τα παιδιά έφταναν στην κατάλληλη ηλικία, πήγαιναν με συνοδεία τον παιδαγωγό, που ήταν οικογενειακός δούλος, στο σπίτι του δασκάλου. Εκεί ο γραμματιστής τους μάθαινε ανάγνωση και γράμματα. Επίσης, μάθαινε από τον κιθαριστή να παίζει κάποιο μουσικό όργανο, κυρίως λύρα ώστε να ηρεμεί και να γαληνεύει η ψυχή του.
Δεν έλειπε όμως και ο παιδοτρίβης όπου το μάθαινε να έχει το σώμα του σε καλή κατάσταση και να παλεύει. Γι' αυτό και τα παιδιά σύχναζαν σε παλαίστρες, για να είναι έτοιμοι σε περίπτωση πολέμου.
Τα κορίτσια όμως έμεναν σπίτι και διδάσκονταν γράμματα, μουσική, χορό και νοικοκυριό από τις μητέρες τους.
Η αγωγή των νέων κρατούσε μέχρι τα 18 τους χρόνια, που ήταν και η ενηλικίωσή τους. Όταν ένας νέος έφτανε στα 18 έδινε τον όρκο των εφήβων στο ιερό της Αλιαύρου.
Έπειτα από την βασική τους εκπαίδευση, έπαιρναν την ανώτερη μόρφωση. Διδάσκονταν γεωμετρία, μαθηματικά, φυσική, αστρονομία, ιατρική, ρητορική, φιλοσοφία. Στην αρχαία Αθήνα οι νέοι μπορούσαν να διδαχτούν από κάποιον φιλόσοφο επί πληρωμή.