Γιορτάζουμε σήμερα, 73 χρόνια μετά, την επέτειο του ΟΧΙ του 1940, την άρνηση και τη μετέπειτα σθεναρή αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στις απαιτήσεις των φασιστικών και ναζιστικών δυνάμεων της εποχής για μια άνευ όρων υποδούλωση της χώρας.
Όλοι μας, και ιδιαίτερα η νέα γενιά μπορεί να αναζητήσει τα πρότυπά της ανάμεσα στους αγωνιστές του Αλβανικού μετώπου και της Εθνικής Αντίστασης, ανάμεσα σε εκείνους που δεν δίσταζαν να δώσουν, όποτε χρειάστηκε, ό,τι πιο πολύτιμο διέθεταν, μέχρι και την ίδια τους τη ζωή, για να αντισταθούν στο φασισμό, τη μισαλλοδοξία, και να διασφαλίσουν την ελευθερία της πατρίδας μας, τη ζωή των οικογενειών τους, τις πανανθρώπινες αξίες της ασφάλειας, της ειρήνης, της δημοκρατίας.
Ο εορτασμός της επετείου του ΟΧΙ και εφέτος βρίσκει τον Ελληνικό λαό, όλους μας, να περνάμε μια σκληρή δοκιμασία μια μεγάλη οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική κρίση. Είναι χρέος όλων μας σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να κρατήσουμε ζωντανή την ιστορική μνήμη της πάλης, της αντίστασης του λαού μας για τα ύψιστα ανθρώπινα ιδανικά, την ειρήνη, την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική δικαιοσύνη, την εργασία, την πρόοδο και την προκοπή αυτού του τόπου. Να αναδείξουμε και πάλι τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη σε θεμελιακές αξίες της κοινωνίας μας. Να διεκδικήσουμε τα δικαιώματά μας και να παλέψουμε με αυτοπεποίθηση, πολύ δουλειά και πίστη στις αξίες μας για ένα καλύτερο αύριο για μας και τις επόμενες γενιές. Τίποτα δεν χαρίζεται, όλα κατακτούνται με ατομικούς και συλλογικούς αγώνες.
Ιδιαίτερα σήμερα, με την αναβίωση ιδεολογιών, στάσεων και πρακτικών ζωής που μας απομακρύνουν από τις πανανθρώπινες αξίες και μας θυμίζουν τις φασιστικές και ναζιστικές ιδέες που αιματοκύλησαν την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο 70 χρόνια πριν, πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο. Να κρατήσουμε τα ιδανικά μας, την ανθρωπιά μας, τον πλούτο της κοινωνίας μας ακέραια, να ενδυναμώσουμε τους δεσμούς της κοινωνίας μας, τις σχέσεις μεταξύ μας, την αλληλεγγύη, την ανεκτικότητα, την αλληλοβοήθεια, την ανιδιοτελή συνεισφορά παντού, στην οικογένειά μας, στις παρέες μας, στο σχολείο, στην εργασία μας. Να προχωρούμε μπροστά, με μικρά βήματα, όλοι μαζί, ο δρόμος είναι στρωμένος από τους αγώνες και το αίμα πολλών γενεών, ας τον διατηρήσουμε ανοικτό, ας φτάσουμε μακρύτερα.
Ο Διευθυντής
Σφυράκης Μιχάλης
Στις 30 Ιανουαρίου η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη των τριών Ιεραρχών. Η γιορτή που γίνεται κάθε χρόνο προς τιμήν τους εκτός από το θρησκευτικό της χαρακτήρα είναι παράλληλα γιορτή των ελληνικών γραμμάτων. Γι' αυτό όλη η σπουδάζουσα νεολαία της πατρίδας μας από τους μαθητές των δημοτικών σχολείων μέχρι τους φοιτητές των πανεπιστημίων τιμά και γιορτάζει τη μνήμη των οικουμενικών δασκάλων.
Παρόλο που ο καθένας τους έχει ιδιαίτερη γιορτή μέσα στο έτος, καθιερώθηκε από το 1100 μ.χ, επί αυτοκράτορα Βυζαντίου Αλεξίου Κομνηνού, να γιορτάζονται και οι τρεις μαζί γιατί μαζί αγωνίστηκαν για τη διάσωση και διάδοση του χριστιανισμού. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας οι πρόγονοί μας καθιέρωσαν τη μέρα αυτή των τριών ιεραρχών ως μέρα των Ελληνικών γραμμάτων, της παιδείας και ως σχολική εορτή τιμώντας έτσι την αγιοσύνη των τριών ως πατέρων της εκκλησίας και συγγραφέων, την ιεραποστολική τους δράση, την ευρυμάθειά τους, το ανεπανάληπτο δογματικό τους έργο και την οικουμενικότητα που πηγάζει από τη ζωή τους: η επίτευξη του συγκερασμού της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και της φιλοσοφίας με τη χριστιανική πίστη. Το νέο ελληνικό κράτος καθιέρωσε ως επίσημη σχολική εορτή τη μέρα αυτή το 1842, εκφράζοντας και την από αιώνων παράδοση του γένους.