Η Ευρώπη είναι η τέταρτη σε έκταση ήπειρος του πλανήτη μας. Καταλαμβάνει συνολικά με τα νησιά έκταση 10.500.000 τετρ. χλμ., το 7% περίπου της συνολικής ξηράς του πλανήτη μας. Ο πληθυσμός της, σύμφωνα με τα στοιχεία του 1981 ξεπερνούσε τα 670.000.000 κατοίκους. Σύμφωνα με την μέση εκτίμηση πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών για το 2017 ο πληθυσμός της εκτιμάται σε 739.208.000 κατοίκους.Στο ένα τρίτο του κινεζικού πληθυσμού αναλογεί ο πληθυσμός των 15 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας, σχετικά με τις δημογραφικές εξελίξεις o πληθυσμός της Ένωσης ανερχόταν σε 373 εκατομμύρια έναντι 1,204 δισεκατομμυρίων στην Κίνα και 944 εκατομμύριων στην Ινδία.Η αναλογία αυτή χειροτερεύει συνεχώς. Το 1950 ο πληθυσμός των χωρών που σήμερα συγκροτούν την Ευρωπαϊκή Ενωση αναλογούσε στο 12% του παγκοσμίου. Σήμερα το ίδιο ποσοστό δεν υπερβαίνει το 7%. Αν μάλιστα υποτεθεί ότι οι σημερινές τάσεις σχετικά με τη θνησιμότητα και τη διεθνή μετανάστευση διατηρηθούν, το 2050 ο πληθυσμός της Ενωσης θα αποτελεί μόλις το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού. Ακόμη και αν η γονιμότητα παρουσιάσει ανοδικές τάσεις και η μετανάστευση περιοριστεί, το μερίδιο της Ενωσης στην παγκόσμια πληθυσμιακή κατάταξη δεν αναμένεται να παρουσιάσει σημαντική μεταβολή.Η δημογραφική κάμψη λοιπόν στην Ευρωπαϊκη Ένωση είναι αναπόφευκτη. Εντός της επόμενης δεκαετίας θα σημειωθεί μείωση του πληθυσμού η οποία θα συνεχιστεί και τον επόμενο αιώνα• το 2050 ο συνολικός αριθμός των κατοίκων της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα είναι αντίστοιχος με αυτόν του 1950.
Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897, κόρη του Υδραίου Νικόλα Κριεζή, μηχανικού του εμπορικού ναυτικού και της Πολίτισσας Ευφροσύνης Μάγκου. Ήλθε για λίγο στον Πειραιά για να επιστρέψει πάλι στην Κωνσταντινούπολη όπου και φοίτησε στο Αμερικάνικο Κολέγιο. Το 1914 βρέθηκε στο Βατούμ της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας καλεσμένη από ένα θείο της για διακοπές αλλά αποκλείστηκε εκεί με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και την Οκτωβριανή Επανάσταση στη συνέχεια. Έμεινε πέντε χρόνια εκεί και σ΄αυτό το διάστημα φοίτησε στο γυμνάσιο της Σεβαστουπόλεως.
Το 1919 επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και εργάστηκε σε αμερικανική εμπορική εταιρεία. Το 1920 πήρε μετάθεση για την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, όπου ήρθε σε επαφή με τους πνευματικούς κύκλους, έγινε μέλος του κομμουνιστικού κόμματος Αιγύπτου και το 1923 παντρεύτηκε τον εκπαιδευτικό Ιορδάνη Ιορδανίδη, καθηγητή στο «Βικτόρια Κόλετζ». Μετά το γάμο της εγκαταστάθηκε με το σύζυγο και τη μητέρα της στην Αθήνα, όπου εργάστηκε στην πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης. Το 1931 χώρισε από τον Ιορδανίδη, με τον οποίο είχε στο μεταξύ αποκτήσει δυο παιδιά. Το 1939 απολύθηκε από την πρεσβεία και ξανάρχισε να ασχολείται με τα μαθήματα ξένων γλωσσών. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής καταστράφηκε το σπίτι της και η ίδια διώχτηκε και κλείστηκε σε διάφορα στρατόπεδα.