Στις 28 Οκτωβρίου τιμούμε κάθε χρόνο την επέτειο του ΟΧΙ, το έπος του 1940, την άρνηση δηλαδή του ελληνικού λαού να υποταχτεί στους ισχυρούς του τότε κόσμου, επιλέγοντας την εθνική του ανεξαρτησία, τη δυνατότητά του δηλαδή να αποφασίζει μόνος του για τη χώρα του για τη ζωή του και τη ζωή των παιδιών του.

Πληρώνοντας βέβαια ένα μεγάλο τίμημα, δεκάδες χιλιάδες νεκροί, διαλυμένο κράτος, ρημαγμένα χωριά, ολοκαυτώματα. Στο τέλος όμως αυτός ο λαός τα κατάφερε και αν και βγήκε βαριά λαβωμένος από το 2^ο παγκόσμιο πόλεμο, η στάση του αποτέλεσε ένα φωτεινό παράδειγμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένα παράδειγμα θάρρους, λεβεντιάς ενός λαού που αψηφώντας το θάνατο πολέμησε για πανανθρώπινα ιδανικά και αξίες απέναντι σε ένα πανίσχυρο αντίπαλο.

Σήμερα, που ένας οικονομικός πόλεμος μαίνεται σε όλη την Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, αυτό το φωτεινό παράδειγμα καλούμαστε να ακολουθήσουμε. Απέναντι στο σημερινό πανίσχυρο εχθρό, τη δύναμη των ισχυρών του χρήματος, πρέπει να αντιτάξουμε τις αξίες μας και τα ιδανικά μας.

Πρέπει να πούμε ΟΧΙ στην οικονομική υποδούλωση

ΟΧΙ στην κατάργηση των εργασιακών και κοινωνικών κατακτήσεων

ΟΧΙ στην υποβάθμιση των δημόσιων και κοινωνικών αγαθών, της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης

ΟΧΙ στην εκποίηση του εθνικού πλούτου

Μαθητές και μαθήτριες,

Συνάδελφοι εκπαιδευτικοί,

Αγαπητοί γονείς,

Στις 28 του Οκτώβρη ο λαός μας γιορτάζει. Πριν από 71 χρόνια, μια μέρα σαν κι αυτή, οι εργάτες άφησαν τις δουλειές τους, οι έμποροι έκλεισαν τα μαγαζιά τους και οι αγρότες άφησαν τα χωράφια τους. Απειλούνταν η κυριαρχία μας, η ανεξαρτησία μας, η αξιοπρέπεια του λαού μας. Ο ιταλο-γερμανικός ιμπεριαλισμός, το μαύρο μπλοκ του φασισμού, επιτέθηκαν στη χώρα μας. Χωρίς κανέναν δισταγμό, όλος ο λαός μας είπε το «ΟΧΙ». Δεν θα περάσουν! Και τα νιάτα της πατρίδας μας βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Οι γυναίκες στις πόλεις και πρώτα απ' όλα στα χωριά ανέλαβαν την τροφοδοσία. Όλος ο λαός σήκωσε το μπόι του. Κι όταν ο λαός μας ορθώνεται, λυγίζουν τα σίδερα.

Οι Ιταλοί φασίστες βρήκαν το μπελά τους:

«ΟΧΙ, δεν θα μας πάρετε τα σπίτια μας, που με ιδρώτα έχουμε χτίσει».

«ΟΧΙ, δεν θα μας πάρετε τα χωράφια μας, που με αίμα τα έχουμε οργώσει».

«ΟΧΙ, δεν θα μας πάρετε το βιός μας που με τόσο κόπο δημιουργήσαμε».

«ΟΧΙ, δεν θα παραχωρήσουμε ούτε μια σπιθαμή από τα δικαιώματα μας, την ανεξαρτησία μας, την πατρίδα των γονιών μας».

Και νίκησε το δίκιο! Οι Ιταλικές μεραρχίες δεν πέρασαν! Χρειάστηκε να κατέβουν οι φασιστικές ορδές του Χίτλερ για να κάμψουν την ηρωική αντίσταση του λαού μας. Και παρά το ότι με φωτιά και σίδερο οι κατακτητές άρχισαν να ληστεύουν τη χώρα, παρά το ότι ο λαός πέθαινε από την πείνα, παρά το ότι οι επαγγελματίες πολιτικοί εγκατέλειψαν το λαό και λούφαξαν, ο λαός μας ξανασηκώθηκε. Οργανώθηκε στις πόλεις και στα χωριά και βγήκε στο βουνό. Η Εθνική Αντίσταση απλώθηκε σε όλη τη χώρα. Μαθητές και μαθήτριες, φοιτητές και φοιτήτριες, εργάτες και εργάτριες, αγρότες και αγρότισσες πήραν το όπλο.

- Α -

άναψαν τα αίματα: δημιουργήθηκε εκρηκτική κατάσταση

ανάσταση!!: επιτέλους !!

άνοιξε η γη και τον/την κατάπιε: εξαφανίστηκε ξαφνικά

ανεβάζει θερμοκρασία: θυμώνει

ακατοίκητο (κεφάλι): χαζός

απ'τα Κουφονήσια είσαι;: δεν ακούς καλά;

άπαιχτος: φοβερός

από'δώ μέχρι το αύριο: πολύ μεγάλο