Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας ο εορτασμός για την 25η Μαρτίου 1821. Οι μαθητές και οι υπεύθυνοι καθηγητές μας παρουσίασαν ένα εκπληκτικό θέαμα με χορούς και τραγούδια.
Η εκδήλωση ήταν ένα υπέροχο αφιέρωμα στην τοπική ιστορία με τίτλο:
Περιελάμβανε τα παρακάτω μέρη:
Εισαγωγή: Κρήτη, το νησί του μύθου και των ονείρων
Σκηνή 1η: Η πολιορκία του Χάντακα (1648- 1669)
Σκηνή 2η: Η επανάσταση του Δασκαλογιάννη 1770
Σκηνή 3η: Η έναρξης της Επανάστασης του 1821 στην Κρήτη (Όρκος)
Σκηνή 4η: Η πίκρα των Κρητικών για την απόφαση της Συνθήκης 1830
Σκηνή 5η: Ο προστάτης Άγιος Μηνάς (Ν .Καζαντζάκης)
Σκηνή 6η: Η άφιξη του ριμαδόρου (Ν .Καζαντζάκης)
Σκηνή 7η: Η σύναξη των καπεταναίων (Ν .Καζαντζάκης)
Σκηνή 8η: Το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου (Νοέμβριος 1866)
Σκηνή 9η: Η μεγάλη σφαγή του 1898
Σκηνή 10η: Η ένωση με τη μητέρα Ελλάδα
Συγκέντρωση στο λιμάνι Ηρακλείου, Επιβίβαση στο πλοίο, τακτοποίηση στις καμπίνες και αναχώρηση για Πειραιά, διανυκτέρευση στο πλοίο.
Σήμερα, ημέρα Πέμπτη 15 Μαρτίου του 2012, πραγματοποιήθηκε στο Γυμνάσιο
Νέας Αλικαρνασσού ημερίδα πρόληψης χρήσης του αλκοόλ από της 11.00 έως τις 14.00.
Η ομάδα εθελοντών του Ιατρείου Αλκοόλ του ΠΑΓΝΗ, κατόπιν σχετικής έγκρισης του Υπουργείου Παιδείας, Δια Βίου μάθησης & Θρησκευμάτων, επισκέφθηκε το σχολείο μας και ενημέρωσε τους μαθητές της Γ΄ γυμνασίου για τους κινδύνους που ενέχει η χρήση του αλκοόλ για τον ανθρώπινο οργανισμό εφαρμόζοντας βιωματικές μεθόδους προσέγγισης.
Οι μαθητές μας συμμετείχαν ενεργά σε όλη τη διαδικασία παρέμβασης η οποία ολοκληρώθηκε με δικές τους παρουσιάσεις κατά ομάδες, στις οποίες είχαν χωριστεί πριν την έναρξη της ημερίδας.
Ανθούλα Καργάκη - Β1
Είμαι μία μαθήτρια της τάξης Β1 και θα ήθελα να σας ενημερώσω σχετικά με την Δράση που πραγματοποιήσαμε εγώ και μερικοί από τους συμμαθητές μου σε συνεργασία με την κυρία Οικονομάκη, την κυρία Κουρλετάκη και τον κύριο Γκέτση την Τρίτη 6/3 , Πανελλήνια Ημέρα Κατά της Ενδοσχολικής Βίας.
Αρχικά εγώ μαζί με τους συμμαθητές μου φτιάξαμε τα θρανία μας και τις καρέκλες μας σε σχήμα Π. Μόλις χτύπησε το κουδούνι μαζευτήκαμε όλοι και μαζί το Β3 και καθίσαμε όλοι στις καρέκλες μας. Όλοι είχαμε ανυπομονησία να δούμε το βίντεο. Δυστυχώς δεν είδαμε όλο το βίντεο αλλά μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο. Η ταινία ξεκίνησε με όπλα και ξύλο. Μας έδειχνε μια μικρή κοπέλα, η οποία έζησε από κοντά μια φάση πυροβολισμού και γενικά είχε περάσει πολλά βάσανα. Τα περισσότερα σημεία ήταν με ξύλο μέσα σε ένα Γυμνάσιο. Ο καθένας είχε περάσει τις δικές του άσχημες στιγμές με συμμορίες αλλά και μερικοί ήταν μέλος σε συμμορία. Η Miss G προσπαθούσε να τους βγάλει από αυτό το Βάσανο και να μην ζουν μια ζωή με φόβο και κακό. Στο τέλος έκλεισε με μια συγκινητική στιγμή όπου ένας άστεγος διάβασε ένα κομμάτι από το ημερολόγιο του στο όποιο έλεγε ότι θα έπαιρναν το σπίτι από την οικογένεια του αλλά τότε πια είχε το δικό του ''σπίτι'', το σχολείο του!
Μόλις τελείωσε το βίντεο η κυρία Οικονομάκη μας ενημέρωσε σχετικά με την συνέχεια της Δράσης μας. Το Β3 επέστρεψε στο τμήμα του για να κάνει το ίδιο με εμάς.
Μόλις έφυγαν , μας έβαλε να τραβήξουμε από ένα κόκκινο χαρτάκι τα οποία έλεγαν μερικά ονόματα από τους ρόλους στο βίντεο που είχαμε δει πιο πριν. Έτσι φτιάχτηκαν 5 ομάδες που η καθεμία αποτελούνταν από 3 με 4 παιδιά. Τα ονόματα των ρόλων ήταν: Τζαμάλ , Μπεν , Eύα , βιβλιοθηκάριος , καθηγητής και Miss G. Στη συνέχεια μας μοίρασε μεγάλα άσπρα χαρτόνια , όπου εκεί θα γράφαμε πως θα νιώθαμε εάν ήμασταν στην θέση του ρόλου και τις σκέψεις που θα κάναμε. Όλοι ξεκινήσαμε την διαδικασία , η οποία πήρε σχεδόν 15 με 20 λεπτά. Ύστερα καθίσαμε στις καρέκλες μας , ο καθένας με την ομάδα του και στην κάθε ομάδα είχε επιλεχθεί ένα άτομο το οποίο θα παρουσίαζε όσα είχαμε γράψει. Ήταν μια πολύ ωραία στιγμή αφού ο καθένας ένιωθε αυτά που έγραφε.
Τρίτη 6 Μαρτίου 2012
Την Τρίτη 6 Μαρτίου 2012, έπειτα από απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για ενημέρωση των μαθητών κάθε σχολείου της Ελλάδας κατά της σχολικής βίας, διοργανώθηκαν σεμινάρια ενημέρωσης σε κάθε τάξη του σχολείου μας. Υπεύθυνοι για αυτά τα σεμινάρια ήταν οι καθηγητές του σχολείου.
Ένα-ένα τμήμα ή και περισσότερα μαζί, ενημερώθηκε με διαφορετικό τρόπο. Άλλα τμήματα ενημερώθηκαν με αποσπάσματα ταινιών, άλλα με ολόκληρες ταινίες, άλλα με διάφορες δραστηριότητες και άλλα με θεατρικό παιχνίδι.
Πιο συγκεκριμένα τα τμήματα Β1 και Β3, παρακολουθήσαμε αποσπάσματα από την ταινία ''Freedom Writers''. Παρατηρήσαμε τον κάθε ηθοποιό πως έπαιξε τον ρόλο του, ποιά συναισθήματα είχε και ποια συναισθήματα μας δημιουργούσε. Μετά που παρακολουθήσαμε αυτά τα αποσπάσματα, χωριστήκαμε σε ομάδες με βάση τον χαρακτήρα που μας είχε μοιραστεί και γράψαμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά του πάνω σε ένα λευκό χαρτόνι. Δώσαμε παρατσούκλι στον χαρακτήρα που μας είχε τύχει και παρουσίασε η κάθε ομάδα τα συναισθήματα και τις σκέψεις του χαρακτήρα στις άλλες ομάδες. Έπειτα από την παρουσίαση συζητήσαμε για το αν κάποιος από τις άλλες ομάδες είχε διαφορετική άποψη από εμάς ή είχε να συμπληρώσει κάτι. Διαφωνήσαμε για τον κάθε χαρακτήρα του έργου, αφού και εμείς είχαμε εισπράξει ο καθένας άλλα συναισθήματα και μας είχαν δημιουργηθεί διαφορετικές σκέψεις για το κάθε γεγονός του έργου.
Ακόμα και μέσα στην ίδια ομάδα ο καθένας είχε διαφορετική γνώμη για τις σκέψεις και τα συναισθήματα του χαρακτήρα που μας είχε δοθεί. Μάλιστα μέσα από όλη αυτή την διαδικασία που κάναμε, μάθαμε καλύτερα τον εαυτό μας, όπως άλλωστε και τον εαυτό κάθε παιδιού, διότι χαρακτηρίζοντας αυτόν τον χαρακτήρα, χαρακτηρίζαμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Βάζαμε μέσα στον χαρακτηρισμό δικά μας στοιχεία. Στοιχεία που ποτέ μας δεν είχαμε προσέξει, που ποτέ μας δεν είχαμε παραδεχτεί. Καταλάβαμε πως ο καθένας από μας είναι διαφορετικός, πως όλοι είμαστε διαφορετικοί όσο όμοιοι και αν φαινόμαστε και πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να κοροϊδεύουμε τον άλλο γι αυτό που είναι, αφού και εμείς οι ίδιοι είμαστε διαφορετικοί.
Την Τρίτη 6 Μαρτίου παρακολουθήσαμε στο σχολείο μας, το Γυμνάσιο Ν. Αλικαρνασσού, μία ταινία που έχει σαν θέμα την ενδοσχολική βία.
Η ταινία αυτή λέγεται «Freedom Writers» και διαδραματίζεται σε ένα αμερικάνικο σχολείο το οποίο παλιότερα είχε καλή φήμη για τούς καλούς μαθητές του αλλά με την άφιξη μαθητών διαφόρων εθνικοτήτων, με διαφορετικά χρώματα και διαφορετικές θρησκείες, το «καλόφημο» αυτό σχολείο και γενικά η περιοχή γίνεται «στέκι» συμμοριών και στο σχολείο επικρατεί ένας διαρκής πόλεμος μεταξύ των παιδιών τα οποία προσπαθούν να επιβιώσουν, με βία λεκτική αλλά και σωματική και μπορούν να φτάσουν και στα άκρα, αφού όπως θα δει όποιος την παρακολουθήσει όλοι οι μαθητές έχουν από έστω έναν νεκρό φίλο από μάχες συμμοριών. Όλα τα παιδία ζουν με τον τρόμο του αν θα επιβιώσουν μέχρι τα 18 τους για να φύγουν από εκεί και να ζήσουν μια αληθινή και ασφαλή ζωή μέχρι που μια καινούρια καθηγήτρια η οποία διδάσκει για πρώτη φορά διορίζεται στο σχολείο.
Η Miss G, όπως την λένε, όσο και αν την προσβάλλουν, όσο και αν την μειώνουν δεν λυγίζει και δεν παραδίδεται, αλλά προσπαθεί να καταλάβει την κατάσταση των παιδιών και να τα βοηθήσει προσφέροντας τους μία ευκαιρία να μάθουν τα κοινά τους προβλήματα και να σταματήσουν τις έχθρες μεταξύ τους. Προσπαθεί να σταματήσει τον ρατσισμό που υπάρχει για τους μαύρους τους Ασιάτες και γενικά τους διαφορετικούς, ο οποίος υπάρχει σε μεγάλο βαθμό μέσα στο σχολείο. Με δική της πρωτοβουλία και με τα δικά της λεφτά(επειδή το σχολείο δεν συμπαραστέκεται καθόλου στα παιδιά) αγοράζει νέα βιβλία για τα παιδιά, τα πηγαίνει εκδρομές και όλα αυτά για να συμφιλιωθούν.